Autoclub All Car Promotions vzw en de renstal Bryghia Classica
 
1990: We gaan terug naar de tijd waar de computer nog niet bij iedereen in huis stond, waar we nog moesten bellen uit een telefooncel en brieven schrijven om dan via de post te versturen … met een postzegel. Echt waar!
In Ieper passeerde de Pirelli Classic Marathon, een wedstrijd voor oldtimers die in die periode alleen door en voor Britse liefhebbers kon worden ingericht. De betreurde Philip Young was één van de pioniers op het gebied van rally’s met oude wagens en dat was de aanzet voor onze vzw. Ietwat naïef besloten we de dag erna om zelf zo een wedstrijd in te richten vanuit Brugge, de Venetië van het Noorden. We wilden dat zelfs nog hetzelfde jaar laten doorgaan in november. Weet dat in die tijd de meeste oldtimers op stal gingen van oktober tot eind maart of april. We hadden dan ook slechts zeven wagens aan de start en moesten onze eigen wagens buiten halen om het magere startveld aan te dikken. De eerste editie was 250 km lang met op zondag een rit door het historische centrum van Brugge, het Venetië van het Noorden. Een jaar later waren we al wat beter georganiseerd. We richtten de vzw ACP op, sloten ons aan bij de RACB en de VAS, richtten samen met de Tieltse autoclub een rittensport in op de vooravond van de TAC rally. Het was de eerste officiële rittensport in West-Vlaanderen en door het kader van de TAC rally onmiddellijk een groot succes. In november was er de tweede “Venetië” … met 15 wagens aan de start. Pas op: deelnemers uit Duitsland, Frankrijk, Nederland en Luxemburg naast de Belgische teams. Door de samenwerking met twee andere inrichters, Pascal Collard van de Coupes des Sources en Etienne Carlens van de Belgian Historic Rally in Landen, kregen we in België wat meer structuur.
Randverhaal VVHN 1993: Op het einde van dag één komt een deelnemer (van wie we de naam hier niet willen vermelden) tegen een boom terecht met zijn prachtige Austin-Healey. De wagen wordt getakeld, we zitten ’s avonds aan het avondmaal en om 23 uur, net voor het dessert, komt die deelnemer naar mij: ik zou morgen graag verder rijden, ook al is het buiten klassement. Thuis staat er nog een Jaguar E type klaar, maar dan moet ik in Brasschaat geraken. Ik beloof hem te voeren en we vertrekken, na het dessert, samen naar Antwerpen. Tegen 3 uur zijn  we terug in het hotel en, hoewel de bar al lang dicht is, kan de deelnemer de nachtwacht zo ver krijgen dat we nog een “slaapmutske” kunnen drinken. Een paar uur later stonden we allebei klaar, ik als verantwoordelijke en hij als deelnemer.
In 1993 hadden we een startveld van 35 wagens, het jaar er op 45. En dan kwamen we in contact met de stad Damme. We verlegden het rally centrum naar het stadhuis van de toeristische stad en de proef werd 750 km lang, ongezien in die tijd. We reden door West-Vlaanderen, Oost-Vlaanderen en Henegouwen. We startten een samenwerking met de Streekkrant, begonnen met twee categorieën en nodigden daarnaast de Jaguar club uit. Vanaf dan had de organisatie elk jaar een ander gastmerk: Porsche, Morgan, Lotus, Mini. Rond die periode kwam er ook steeds meer vraag van deelnemers om informatie en we richtten de renstal Bryghia Classica. Onmiddellijk hadden we een vijftigtal leden.
Een anekdote: we deden alle voorbereidend werk na onze dagelijkse job. Toen we twee dagen voor de proef om 2 uur ’s nachts de roadbooks aan het samen steken waren, ik denk met Tine, Johny Verté en Philippe Barremaecker, kreeg ik een telefoon van het team die een laatste controle deed van het parcours, Johan De Brouwer en Julien Hooreweghe. Er zat een fout in het roadbook. Omdat het te laat was om alles opnieuw te kopiëren, besloot ik het verkeersbord “doodlopende straat” na te maken en mee te geven met de “0 wagen”. Een half uur voor de eerste wagen werd dat dan op de bewuste situatie gezet zodat iedereen zonder twijfel afdraaide en het juiste parcours volgde …
In 1997 kreeg de vzw een aanbod van Middelkerke en we verhuisden opnieuw het rallycentrum. Rond het casino was de zeedijk opengesteld voor de deelnemers. Van onder de startboog kwam de burgemeester de startvlag zwaaien over de 85 wagens, een 50-tal reden de langere proef, de Historic rally van Vlaanderen, de andere categorie de kortere “Venetië”. Op zondag was er een “concours d’ élégance” in Westende waaraan nog eens 40 wagens deelnamen.
Er waren in de loop der jaren ook negatieve kanten. De onvermijdelijke ongevallen zorgden voor enkele moeilijke momenten. Het bestuur besloot dan ook na tien edities te stoppen met de beide proeven, de Venetië van het Noorden en de Historic Rally van Vlaanderen.
Na een sabbatjaar startten we op vraag van Middelkerke een nieuwe proef: de ACP Classic Tour werd gereden over drie dagen. Start vanuit Middelkerke naar Epernay, dag twee speelde zich af in de Champagnestreek en de derde dag kwamen de deelnemers terug naar Middelkerke voor de prijsuitreiking in het Casino. Iedereen was wild enthousiast over de wedstrijd, maar er kwam niet echt een vervolg: te veel werk en te moeilijk voor het bestuur dat eigenlijk alles na de dagelijkse job moest organiseren.
Sponsor: al de jaren was één van de trouwste sponsors de VAB. Niet dat we echt veel geld kregen, maar er was altijd de logistieke steun. Toen ik als wedstrijdleider in 1992 rondliep met een mobiele telefoon, was dat zeer speciaal en bijna ongezien. Ook al was het een batterijpak van 1 kg met een telefoon van dezelfde afmetingen als een vaste telefoon. In 2001 met de eerste ACP Classic Tour naar Frankrijk, zorgde de VAB voor een technische assistentie met een kleine takelwagen en op het einde van elke dag stond er een grote vrachtwagen aan het hotel om de gestrande wagens terug naar België te brengen.
Na 2001 was de vzw zich meer beginnen toeleggen op VAS ritten die eerder lokaal werden gereden, het vroeg iets minder voorbereiding en een beter startveld werd gegarandeerd. De ACP Classic tour, de Sinterklaas Classic, de Classic Bryghia en nu sinds 2018 de Trimard Classic zijn de meest gekende proeven. In 2010 kwam er nog een ACP Classic Tour onder de BFOV vlag met als startplaats opnieuw Middelkerke. Door wijzigingen in de reglementen van de BFOV (zoals het verbod om na 22 uur te rijden!) kon ook daar geen vervolg meer worden aan gebreid. Door de jaren heen zijn er daarnaast nog verschillende clubritten gehouden die eerder een recreatief karakter hadden.
In al die tijd waren verschillende mensen actief binnen het bestuur van de vzw. De oprichters waren allen bestuursleden van de Alfa Romeo club: Alain Mervilde, Jan Wentein, Dirk Van Maele, Philippe Dupan en Tine Devos. Daarna kwamen – in willekeurige volgorde – Julien Hooreweghe, Johan De Brouwer, Wim de Bruyne, Leon Maertens, Johny Verté, Patrick Vandesteene, Chris Debaets, Philippe Barremaecker, Ronny Cassaert, Patrick Hellebuck, Luk Dupan, Lux Dhondt, Pedro Capelle, Steve Devolder, Gauthier Decavele, Anton Dupan, Pieter Decraemer, Kenneth Verté … en ik hoop dat er niemand is vergeten. De oude garde is intussen met pensioen en het bestuur bestaat uit jongere mensen die bereid zijn om de fakkel over te nemen.
Intussen bestaat de club al meer dan 25 jaar. Wil je deel uitmaken van de geschiedenis van de club, aarzel dan niet om contact op te nemen met het bestuur. Ook in deze moeilijke tijden, toch voor de liefhebbers van auto’s en autosport, is het zeer nuttig om ons samen te voegen. Het blijft ook altijd leuker om in groep te gaan rijden en zo nieuwe horizonten te ontdekken …